Ενέργεια

Ηλεκτρομαγνητική Επαγωγή

Πατήστε εδώ για να δείτε το σχετικό βίντεο από την Εκπαιδευτική Ραδιοτηλεόραση ...

Εθνικό Ιστορικό Μουσείο

Το Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής είναι ένα νεοκλασικό κτήριο το οποίο βρίσκεται στην οδό Σταδίου στην Αθήνα. Είναι ένα εντυπωσιακό κτήριο και αποτελεί ένα από τα ιστορικότερα κτίσματα της πόλης. Στην πλατεία μπροστά από το μέγαρο βρίσκεται το άγαλμα του αρχιστρατήγου της Επανάστασης του 1821, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Παλιότερα στο ίδιο μέρος βρισκόταν το σπίτι του Αλέξανδρου Κοντόσταυλου. Θεμελιώθηκε το 1858 από τη Βασίλισσα Αμαλία και οικοδομήθηκε σε σχέδια του Φρανσουά Μπουλανζέ (François Boulanger), τροποποιημένα από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Παναγιώτη Κάλκο.

Στο Μέγαρο βρήκε την πρώτη μόνιμη στέγη του το Ελληνικό Κοινοβούλιο, όπου και λειτούργησε από το 1875 έως το 1932.

Ύστερα από τη μεταφορά του κοινοβουλίου στα Παλαιά Ανάκτορα (σημερινό κτήριο της Βουλής), παραχωρήθηκε από τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος για τη μόνιμη στέγαση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο ανήκει στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος (ΙΕΕΕ). Είναι το παλαιότερο μουσείο του είδους του στην Ελλάδα. Οι συλλογές του διαφωτίζουν τις αντιπροσωπευτικότερες ιστορικές φάσεις του Νεώτερου Ελληνισμού, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης (15ος αιώνας) κι ύστερα. Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο είναι κέντρο έρευνας της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας. 

Η έκθεση του μουσείου καλύπτει χρονικά την περίοδο από τα τελευταία χρόνια πριν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης μέχρι τις πρώτες πολεμικές επιχειρήσεις κατά το 1940. Αναπτύσσεται σε μια διαδρομή περιμετρική της αίθουσας συνεδριάσεων της Παλαιάς Βουλής του υπερυψωμένου ισογείου του κτιρίου. Η αίθουσα σήμερα ανοίγει μόνο για επίσημες τελετές απονομής βραβείων, π.χ. βραβείων ιδρύματος Ωνάση κλπ), καθώς και διάφορες συνεδριάσεις σημαντικών συλλόγων. Τα εκθέματα παρουσιάζονται σε 13 αίθουσες και 6 ειδικά διαμορφωμένους διαδρόμους, ακολουθώντας χρονολογική σειρά, και επικεντρώνοντας κυρίως στις πολεμικές περιπέτειες της χώρας κατά την ιστορική αυτή περίοδο, με αφετηρία των εκθεμάτων το αριστερό της κυρίας εισόδου και κατάληξη το δεξιό.

Ξεκινά με εκθέματα που αφορούν τα τελευταία χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, εικονογραφημένα χειρόγραφα, τον ανδριάντα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου και της ακόλουθης Ενετοκρατίας και Οθωμανικής κυριαρχίας στον σημερινό ελλαδικό χώρο, όπως κράνη, πανοπλίες, όπλα και νομίσματα. Η αίθουσα που αφορά τους προεπαναστατικούς χώρους φιλοξενεί τη Χάρτα της Ελλάδος του Ρήγα Φεραίου, το γραφείο του Αδαμάντιου Κοραή καθώς και κειμήλια, σύμβολα και σημαίες της Φιλικής Εταιρίας.

Το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης, που καταλαμβάνει 3 αίθουσες και 3 διαδρόμους, αφορά την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Φιλοξενούνται προσωπογραφίες των Αγωνιστών του 1821, διάφορα εκθέματα που καλύπτουν όλες τις πτυχές και περιόδους της Επανάστασης, όπως το ναυτικό αγώνα, τον Φιλελληνισμό, τη συμβολή του κλήρου, την έξοδο του Μεσολογγίου κ.α. Εκτίθενται πολλά προσωπικά αντικείμενα, όπλα και πολεμικός εξοπλισμός αγωνιστών της Επανάστασης.

Η περίοδος της ίδρυσης του νεοελληνικού κράτους αντιπροσωπεύεται από προσωπικά αντικείμενα του Ιωάννη Καποδίστρια και των πρώτων Βασιλέων της Ελλάδας, Όθωνος και Αμαλίας (1833-1862), το πρωτότυπο του Συντάγματος του 1843 και κειμήλια, σημαίες από τις επαναστάσεις στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία. Υπάρχουν επίσης εκθέματα από την Κρητική Επανάσταση του 1897, μεταξύ άλλων η σημαία της Μονής Αρκαδίου, και τον Μακεδονικό Αγώνα. Επίσης προσωπικά αντικείμενα του Βασιλέως Γεωργίου του Α΄ (1864-1913) και πολλών πρωθυπουργών της ίδιας εποχής.

Σημαίες από ελληνικά και τουρκικά τμήματα (λάφυρα) από τους Βαλκανικούς Πολέμους και τη Μικρασιατική Εκστρατεία, ο φορτωτήρας του Θωρηκτού Αβέρωφ κατεστραμμένος από τη Ναυμαχία της Έλλης καθώς και ελαιογραφίες από την Ελληνοϊταλική σύγκρουση του 1940 κλείνουν το πολεμικό μέρος της έκθεσης. Στην ίδια αίθουσα φιλοξενούνται ακόμα η μίτρα του Χρυσοστόμου Σμύρνης και ο κονδυλοφόρος με τον οποίο ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπέγραψε τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920.

Η έκθεση ολοκληρώνεται με εθνικές και τοπικές ενδυμασίες από διάφορα μέρη της Ελλάδας, κεντήματα, κοσμήματα και κεραμικά, καθώς και έπιπλα ιστορικών προσώπων του 19ου αιώνα.

Στις περισσότερες αίθουσες υπάρχουν επίσης πίνακες ελλήνων και ξένων ζωγράφων που απεικονίζουν αρκετά από τα σημαντικά πρόσωπα της κάθε περιόδου